Αγαπητέ κ. Καραβασίλη,
Ευχαριστώ πολύ για την απάντηση σας.
Με τον φόβο ότι μπορεί να ερμηνευθώ κυνικός, είμαι πολύ ευτυχής που βλέπω ότι και εσεις βλέπεται τον Πολίτη ως Πελάτη. Είναι μια έννοια που λείπει, σε μεγάλο βαθμό, τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα στην χώρα μας.
Αντιλαμβάνομαι ότι στο # 3 δώσατε παραδείγματα πρός συζήτηση και μια αφετηρία, και είμαι ευγνώμων.
Ως ένα άτομο που πέρασε όλη την καριέρα του εργαζενός σε άλλη χώρα, και έχοντας αποκτήσει μια διαφορετική εργασιακή ηθική, έχω τις εξής παρατηρήσεις:
1. Είναι η αντίληψη μου ότι η ελληνική γραφειοκρατία πάσχει από ορισμένες ελλείψεις. Πχ. έλλειψη οργάνωσης, έλλειψη κατάρτισης, έλλειψη δεξιοτήτων διαχείρισης, κ.λ.π.
2. Οι επιχειρηματικές διεργασίες στην κυβέρνηση και στον ιδιωτικό τομέα δεν έχουν βελτιωθεί τον τελευταία άγνωστο αριθμό ετών.
3. Οι πολιτικοί, σε όλα τα επίπεδα, τηρούν συμπεριφορά, σαν η κυβέρνηση είναι ιδιωτικό τομέα τους και κάνουν κατά το δοκούν.
4. Η κυβέρνηση εισπράττει φόρους, αλλά δεν παίρνουμε σε αντάλλαγμα ένα σεβαστό επίπεδο υπηρεσιών για αυτούς τους φόρους.
5. Ποτέ δεν έχω εργαστεί σε ένα περιβάλλον που ούτε η κυβέρνηση ή ένα συνδικάτο αποφάσισαι για τον μισθό μου, την προαγωγ ή μου ή τις παροχές μου. Ως εκ τούτου, ξεκινώ από ένα εντελώς διαφορετικό σημείο αναφοράς. Με βάση την εμπειρία μου, βλέπω μια ακαμψία σε ολόκληρο το ιδιωτικό και το δημόσιο περιβάλλον εργασίας που εμποδίζει τις μεγάλες επιχειρήσεις να θεωρούν την Ελλάδα ως τόπο επενδύσεων. Πιστέψτε με, έχω συνεργαστεί με Διευθύνοντες Συμβούλους και Senior VPs σε μεγάλες επιχειρήσεις νέας τεχνολογίας και όλοι είχαν καλή εξήγηση γιατί η Ελλάδα και η Ευρώπη είχαν αποκλεισθεί από τις συζητήσεις τους για επενδύσεις ή επέκταση παραγωγής.
6. Ακόμη και αυτή η προσπάθεια, Ψηφιακή Ελλάδα 2020, είναι ανοργάνωτη. Συλλέγουμε διαφορετικές ιδέες από μια πληθώρα συμμετεχόντων. Αυτά όπως η λέξη λέει, είναι μόνο ιδέες. Δεν είναι οργανωμένα και αξιοποιήσιμα στοιχεία.. Για οποιοδήποτε θέμα, μπορεί κανείς να βρει μελέτες που έχουν διεξαχθεί από την ΕΕ ή ΕΕ και των μη κοινοτικών χωρών και λόγω της έλλειψης οργάνωσης, το “τι θέλουμε να κάνουμε” γίνεται καταπνικτικό (overwhelming). Φρονώ ότι, στην Ελλάδα είμαστε πολύ καλοί στο να μιλάμε, αλλά όχι στο να παίρνουμε αποφάσεις και να «κάνουμε» (acting/doing).
7. Γράφετε ότι αυτές οι ιδέες θα διαβιβαστούν στις αρμόδιες υπηρεσίες της κυβέρνησης. Αυτό είναι καλό ή είναι; Οποιαδήποτε από αυτές τις οργανώσεις έχει τις δικές της προτεραιότητες, σχέδια και αγαπητα σχέδια (pet-projects). Έχετε εξετάσει την αντίδραση των οργανισμών να δεκτούν “κάποιου άλλου” ιδέες για το περιβάλλον “τους”; Λάβετε υπόψη τον ανθρώπινο παράγοντα και το «δεν εφευρέθηκε εδώ» σύνδρομο;
8. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η ελληνική κυβέρνηση μπορεί να θεσπίσει τηλεργασία. Ένα απλό παράδειγμα είναι οι εργαζόμενοι οι οποίοι επεξεργάζονται τα Ε1 έντυπα. Αν το Ε1 έντυπα σαρωθούν, η εισαγωγή δεδομένων μπορεί να γίνει στο σπίτι, καφέ ή στην Ινδία. Οι βιβλιοθήκες μπορούν να ψηφιοποιηθούν και να ταξινομηθούν και στη συνέχεια ο καθένας θα μπορούσε να έχει πρόσβαση σε οποιοδήποτε έγγραφο από το σπίτι, το γραφείο ή ακόμα και τον Καναδά. Οι μαθητές που συμμετέχουν στην έρευνα μπορούν να έχουν πρόσβαση στα υλικά αναφοράς από οπουδήποτε.
9. Η απάντησή σας συμπεριλαμβάνεται το παράδειγμα του Άμστερνταμ. Βάσει της κατάρτισης και επαγγελματικής εμπειρίας μου, θα εξέταζα το ζητήματα αυτό με διαφορετικό τρόπο. Δεν είμαι οπαδός της πολυπλοκότητας. Αν το Άμστερνταμ δεν εξάλειψαι τους υφιστάμενους 18 οργανισμούς, τότε απλά πρόσθεσε ένα 19ο. Aπλά προσθεσε στην πολυπλοκότητα του περιβάλλοντος. Η έννοια του ΚΕΠ, αν και αναγκαία και χρήσιμη, είναι αποτέλεσμα ενός παθογόνου περιβάλλοντος. Είναι μια λύση, αλλά δεν είναι μια θεραπεία.
Η δουλειά μου ήταν να εξετάζω τις προβληματικές διαδικασίες, να συντονίζω εργαστήρια, οχι συνεντεύξεις, με επιλεγμένα άτομα από τους οργανιζμούς στη διαδικασία και να τους βοηθώ να σχεδιάσουν μια νέα διαδικασία. Στη συνέχεια, έπερνα τα αποτελέσματα και τά μετάφραζα στην γλώσσα των πληροφορικών (διεργασίας και δεδομένα) οι οποίοι με την σειρά τους κατασκεύαζαν νέα συστήματα που απευθύνονταν στις ανάγκες της νέας επιχειρηματικής διαδικασίας.
Ελπίζω ότι τα παραπάνω εξηγούν γιατί πιστεύω ότι πρέπει να οργανώσουμε αυτή την προσπάθεια έτσι ώστε τα αποτελέσματα nα συλλεχθούν, οργανωθούν, δοθούν προτεραιότητα, προγραμματισθούν, κατασκευαστούν και εφαρμοστούν.
Ζητώ συγγνώμη για την κακή μετάφραση απο τα Αγγλικά στα Ελληνικά.
Με εκτίμηση,
Χρίστος Παπαδουλής